IG หมาก - ปริญ สุภารัตน์ | เราอยู่ในเมืองที่มีเสียงอะไรต่างๆมากมายอยู่ตลอดเวลา บางทีเราก็ได้ยินหรือบางทีก็ไม่ เพราะร่างกายและระบบประสาทมันเคยชินไปเสียแล้ว พอถึงจุดหนึ่งเราก็อยากให้เสียงมันเงียบ ผมหมายถึงเงียบทั้งภายนอก และภายใน อยากหนีจากอะไรที่วุ่นวาย ล้างสมองจากสิ่งต่างๆที่เราเจอ จึงตัดสินใจ ขับรถไปพักผ่อนกันที่เขาใหญ่ครับ ถ้าถามว่าทำไมไม่อยู่บ้านเฉยๆล่ะหรือความเงียบสงบมันอยู่ที่ใจ ผมก็จะขอตอบว่าบางทีมันก็ทำได้นะครับและดีมากๆด้วย แต่บางทีก็ต้องให้บรรยากาศรอบๆตัวมันช่วยด้วยเหมือนกัน 2ชั่วโมงหน่อยๆเราขับถึงเขาใหญ่ เราเปิดกระจกรับอากาศ26องศา และด้วยความที่มีภาพในหัวว่าอยากถ่ายรูปให้ได้แสงจากพระอาทิตย์ที่กำลังจะตก เราถึงที่นั่นประมาณ5โมงครับ แต่มันเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ได้ ฝนตกครับ เราจอดรถพยายามถ่ายรูปสวยๆให้ได้เหมือนอย่างในหัวคิด แต่ภาพที่ได้มามันไม่ได้เป็นแบบนั้น ผมมองขึ้นไปข้างบนที่เรียกว่าท้องฟ้านั้น แล้วก็ถามว่าทำไมถึงทำแบบนี้ แล้วก็มองกลับลงมา ขับรถไปต่อเผื่อว่าท้องฟ้าจะใจดี เปิดทางให้สักหน่อย แต่ก็ไม่ครับ เราจอดรถรอบสอง หันหน้ารถไปทางทิศตะวันตก รอดูพระอาทิตย์ตกอยู่แบบนั้น แต่ก็ไม่เข้าทีเพราะเมฆหนาและเยอะเหลือเกิน ตอนนั้นยังพอมีเวลาอยู่บ้าง ก็เลยตัดสินใจเดินลงไปเอาหนังสือเพชรพระอุมาด้านท้ายรถ ที่เราอ่านกันค้างไว้ มาอ่านกันระหว่างรอฟ้าเปิด น้องปรับเอนเบาะ ห่มผ้า ปิดเพลง เหลือแต่เสียงผมที่อ่าน กับเสียงฝนที่ตกลงบนหลังคารถ อ่านได้หน้าเดียวครับ ก็รู้สึกว่าฝนยังคงไม่หยุดแน่ๆ และตอนนี้ทางด้านกระเพาะอาหารก็เริ่มทำงาน เราจึงบ๊ายบายภูเขา แล้วค่อยๆขับรถลงมา แต่ระหว่างที่ขับรถกลับนั้น เราขับผ่านลิง2-3ตัวและได้หยุดถ่ายรูปมาได้นิดหน่อยครับ ก็ถือว่า เค้าก็ยังใจดี..ที่ส่งลิง มาลา แล้วน้องก็บอกว่า โอเค คุ้มแล้ว เนอะ

โพสต์เมื่อ
14 พ.ย. 61 - 17:12:08
ถูกใจ
341,243 คน
ความคิดเห็น
1,434 ข้อความ
คะแนน
21.86