IG หมาก - ปริญ สุภารัตน์ | 6รูปนี้ ถ่ายด้วยกล้องฟิล์มที่บรรจุฟิล์ม Fuji Extra400 Superia ถ่ายรูประหว่างทางที่ผมกำลังขับรถกลับขึ้นไปแถวโป่งแยงอีกรอบหนึ่ง ด้วยความเร็วที่ช้าลง ปิดแอร์ เปิดกระจก เพราะอยากจะให้ความเย็นมันพัดผ่านเข้ามาในรถให้ได้มากที่สุดและอยากจะให้มันอยู่ในรถแบบนี้ เก็บไว้ ไม่อยากให้มันไปไหนเลย แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือแค่เก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้ เท่านั้น ผมเปิดเพลงของวงที่ชอบฟังตั้งแต่ตอนมัธยมจนถึงตอนนี้ รอบนี้เป็น Scrubb ครับ เปิดวนมันอยู่อย่างนั้น (Inchan tree) ในรอบที่กลับขึ้นมานี้ ผมเริ่มสังเกตข้างทางมากขึ้นเพราะเริ่มรู้สึกหิวแล้ว เจอต้นไม้ดอกไม้ เจอโครงการ เจอวัด ก็แวะบ้างบางจุด ผ่านร้านอาหารไปหลายร้านก็ยังตัดสินใจจอดไม่ได้สักที จนมาถึงร้านหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ข้างทางแบบบ้านๆ มีน้ำไหลผ่านและคนน้อย ผมตัดสินใจเลี้ยวจอดและเดินลงไป มีโต๊ะด้านล่างริมน้ำเลยและผมก็เลือกเดินไปนั่งตรงนั้น ผมนึกย้อนไปถึงตอนเด็กๆที่ครอบครัวใหญ่ของผมชอบไปเที่ยวกัน ตอนนั้นผมยังเด็กมากผมจำไม่ได้เลยว่าไปที่ไหนมาบ้าง แต่ทุกครั้งที่ไปก็จะเป็นร้านแบบนี้แหละ โต๊ะตั้งนั่งกันอยู่ริมน้ำและอาหารที่ดีที่สุดก็คือส้มตำ ไก่ย่าง เรากินกันเสร็จกิจกรรมต่อไปก็คือลงเล่นน้ำ แต่สำหรับครั้งนี้ผมมาคนเดียวและไม่ได้เตรียมเสื้อผ้ามา ผมกินเสร็จก็ได้แต่ลงไปนั่งดูน้ำไหลมันแบบนั้น แล้วก็คิดถึงภาพในครั้งก่อนนั้น และมากที่สุดผมก็ได้แค่ลงไปจับสัมผัสความเย็นของน้ำที่ไหลผ่านมา มีเวลาอีกเยอะมากครับ..ก่อนที่ผมจะสามารถเข้าเช็คอินที่โรงแรมได้
โพสต์เมื่อ
8 ธ.ค. 62 - 12:45:51
ถูกใจ
80,423 คน
ความคิดเห็น
331 ข้อความ
คะแนน
5.05