IG ก๊อต - จิรายุ ตันตระกูล | เมื่อคนเรารักในงานที่ตัวเองทำ มันแทบจะไม่ต้องมีการบังคับตัวเองให้ลงมือทำงาน งานจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต มันจะอยู่ติดตัวเราเหมือนลูกหมาที่เรารักและเอาใจใส่ งานแสดงเป็นงานละเอียดอ่อน เพราะทุกตัวละครมีชีวิตและมีวิธีจัดการชีวิตของตัวเอง แน่นอนว่าใครจะจัดการชีวิตตัวเองได้นั้น ย่อมต้องเคยผ่านเรื่องราวมามากมายจนประมวลผลว่าจะจัดการกับสถานการณ์ตรงหน้าอย่างไร ตัวละครก็เป็นอย่างนั้น เป็นชีวิตที่มีความคิดและความต้องการและมีอดีต ข้าพเจ้าในฐานะนักแสดง เวลาเตรียมเสียงหรืออิริยาบถในตัวละครนั้น ข้าพเจ้าไม่มีสิทธิที่จะบอกว่าการกระทำของตัวละครผิดหรือถูก งานของข้าพเจ้าคือการคาดเดาความน่าจะเป็น (ตามการตีความส่วนตัวซึ่งมีความรู้และบทเป็นฐานในการคิด) บางคนมีทัศนคติที่ผิดเพี้ยนว่างานการแสดงนี้ไม่ต้องซักซ้อม ไปสดเอาหน้ากล้อง!! ลองคิดถึงนักมวยที่ไม่ซ้อมออกอาวุธสิ พอขึ้นเวทีชกจริงก็ล้วนมีแต่การป้องกันตัวเท่าที่คิดออก แต่ไม่มีการสร้างสรรค์รูปแบบการชกที่เป็นเทคนิคเลย แน่นอนว่าการชกของนักมวยต้องเป็นอะไรที่สดใหม่ เพราะมันเป็นการแก้ไขสถานการณ์ตรงหน้า แต่ความสดใหม่ต้องผ่านการฝึกซ้อมนับเรื่องไม่ถ้วน...การแสดงก็เป็นเช่นนั้น ต้องซ้อมให้ตัวละครได้เจออารมณ์ที่หลากหลาย ต้องซ้อมให้พบบุคลิกที่มีมากมาย ต้องซ้อมให้เจอเสียงที่มีความแตกต่าง เพราะขึ้นชื่อว่า”คน”ย่อมเป็นอะไรที่ซับซ้อน ปากอย่างใจอย่าง มีพฤติกรรมมากมายที่ทำไปอย่างรู้ตัวและไม่รู้ตัว ฯลฯ
@godfather1632
โพสต์เมื่อ
14 ก.ย. 63 - 12:24:53
ถูกใจ
7,397 คน
ความคิดเห็น
36 ข้อความ
คะแนน
2.25